-
1 ug|odzić
pf Ⅰ vt 1. książk. (trafić) to hit, to strike- ugodzić kogoś nożem to stab sb with a knife- został ugodzony kulą w serce the bullet hit him in the heart2. przen. (dotknąć) przemiany na rynku ugodziły w małe firmy changes in the market hit small companies hard- ugodzić w czyjeś serce to rend sb’s heart książk.- ugodzić w czyjś honor to be a blow to sb’s honour- ugodzić kogoś złym słowem/spojrzeniem to wound sb with angry words/with an angry look- wiadomość o chorobie syna boleśnie ją ugodziła the news of her son’s illness was a terrible blow3. przest. (nająć) to hire- ugodzić robotników do kopania kartofli to hire workers to dig potatoesⅡ ugodzić się 1. (zranić się) to hurt oneself- ugodził się nożem w rękę he hurt his hand with a knife2. (dojść do porozumienia) to agree- ugodzili się bez sądu they settled out of court- ugodzić się o cenę czegoś to agree on the price of sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ug|odzić
См. также в других словарях:
ugodzić — dk VIa, ugodzićdzę, ugodzićdzisz, ugódź, ugodzićdził, ugodzićdzony 1. «uderzyć kogoś, trafić czymś w kogoś, w coś; uderzywszy zranić, uszkodzić» Został ugodzony kulą w serce. Drzewo ugodzone pociskiem. Ugodził niedźwiedzia siekierą. 2. pot.… … Słownik języka polskiego
